คำบรรยายต่อไปนี้มาจากอารมณ์ผมส่วนหนึ่งนะครับ เพาะว่าทำไมผู้ใหญ่ 80% ถึงไม่มองเข้าไปในแก่นลึกของสิ่งที่เรียกว่าไม่ดีในตรรกะของเขาบ้าง จึงทำให้ผมมาเขียนบทความนี้ออกมา อยากระบายเว้ย! ทำไมรึถึงต้องเอาเกมและมาเป็นที่ตั้งที่ไม่ดีล่ะ ในเมื่อสิ่งที่ไม่ดีก็มีให้ถมเถไป แต่ผู้ใหญ่ท่านนี้(รึอาจเป็นส่วนใหญ่)ที่ได้หลงเชื่อคำพูดนี้เต็มเปาและได้ขู่ลูกเขาทุกวันเมื่อเวลาเล่นคอมนานเกินไป ที่จริงแล้วลูกคนนั้นกำลังจะสร้างสรรค์สิ่งที่สวยงามจากเกมนั้น แต่ผู้ใหญ่ท่านนั้นไม่สนใจแล้วมาดุด่าว่ามันเป็นสิ่งไม่ดี โดยที่ท่านคนนั้นก็เล่นเหมือนกันอาจะเยอะกว่าลูกคนนั้นด้วยซ้ำ (เช่น pokopang, cookies run เห็นเล่นกันบ่อยมาก) หลังจากเขาด่าจบต่อจากนั้นจะมีคำขู่มาอีกว่าจะทุบคอมทิ้ง ลูกคนนั้นกลัวมากจึงต้องรีบปิดเร็วพลัน แล้วท่านคนนั้นก็ส่งให้ลูกเรียนสูงๆอีก ทำให้ลูกเครียดแต่บอกไม่ได้ เพราถึงจะพูดเท่าไหร่จะโดนสงบด้วยคำพูดว่า "อย่าเถียง" เป็นคำพูดที่ได้ฟังแล้วคิดว่าสักพักว่าเราเถียงอะไรเหรอโดยที่แท้มันเป็นคำที่ให้เราสตั้นท์ต่างหาก แล้วเค้าจะได้มีช่องโหว่ที่จะพูดต่อว่าดีอย่างนู้นอย่างนี
